-
1 błąd
сущ.• вина• грех• дефект• дефицит• заблуждение• изъян• недостаток• недочет• неполадка• нехватка• оплошность• отклонение• ошибка• ошибочность• порок• проступок• пятно• уклон• упущение* * *ошибкаnierząd, rozpusta блуд* * *♂, Р. błędu ошибка ž; заблуждение ň; промах;\błąd ortograficzny орфографическая ошибка; \błąd drukarski опечатка; wprowadzić w \błąd ввести в заблуждение; popełnić \błąd сделать (совершить) ошибку;
być w błędzie ошибаться, заблуждаться* * *м, Р błęduоши́бка ż; заблужде́ние n; про́махbłąd ortograficzny — орфографи́ческая оши́бка
błąd drukarski — опеча́тка
wprowadzić w błąd — ввести́ в заблужде́ние
popełnić błąd — сде́лать (соверши́ть) оши́бку
być w błędzie — ошиба́ться, заблужда́ться
-
2 Holzweg
-
3 irregehen
См. также в других словарях:
być w błędzie — {{/stl 13}}{{stl 7}} mylić się, mieć błędne wyobrażenie o czymś, nie wiedzieć, jak jest naprawdę; nie mieć racji {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
błąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. błędu, Mc. błędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezamierzone odstępstwo od normy, obowiązującej reguły, zasady; pomyłka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić błąd, popełnić błąd. Błąd … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mylić — ndk VIa, mylićlę, mylićlisz, myl, mylićlił, mylićlony 1. «mieszać, plątać, wikłać różne rzeczy, sprawy, wiadomości itp., popełniać błędy; brać jedną rzecz za drugą» Mylić adresy, daty, wiadomości. Mylić krok w marszu. Mylić rytm, takt w tańcu.… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
ty — D. ciebie, C. tobie, ci, B. ciebie, cię, N. tobą, Ms. tobie; lm → wy «zaimek oznaczający osobę, do której jest skierowana wypowiedź mówiącego w stosunkach dobrej znajomości, poufałości (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku, często … Słownik języka polskiego
